وضعیت کنترل عفونت در مطب های دندانپزشکی شهر بندرعباس در سال ۱۳۸۵

مقدمه: اجرای برنامه های کنترل عفونت برای پیشگیری از انتقال میکروب ها از بیماران به کارکنان و سایر بیماران ضروری است. این برنامه ها با ارزیابی عوامل خطرساز شروع و با طراحی و به کارگیری روش های مناسب جهت حذف این عوامل پایان می یابد، مطالعه حاضر در راستای تعیین وضعیت کنترل عفونت در مطب های دندانپزشکی خصوصی شهر بندرعباس اجرا گردید. روش کار: این مطالعه مقطعی در یک دوره زمانی 6 ماه در 60 مطب دندانپزشکی فعال بندرعباس انجام گرفت. جهت گردآوری داده ها، پرسشنامه 46 سوالی کنترل عفونت تکمیل شد. پس از تکمیل پرسشنامه ها، با استفاده از شاخص های میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t و بهره گیری از نرم افزارهای excel و spss، داده های جمع آوری شده تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: در مجموع 75.3% از دندانپزشکان علیه هپاتیت b واکسینه نشده بودند و یا از تشکیل آنتی بادی اطمینان نداشتند. هشتاد درصد از وسایل حفاظت فردی قابل قبول و 15% همیشه از دهانشویه استفاده می کردند. پاسخ به سوال مربوط به شستن صحیح دست ها قبل از شروع کار، نحوه کنترل عفونت های زیرجلدی و انجام گردش آب در مسیرهای یونیت دندانپزشکی به ترتیب در 56.7%، 34% و 53.3% مثبت بود. 74% از دندانپزشکان از نحوه صحیح استریلیزاسیون وسایل و 50% آنها از استریل ماندن وسیله تا قبل از استفاده از آن اطمینان داشتند. در دندانپزشکان زن و مرد به ترتیب میانگین نمره آگاهی 1.73±10.1 و 1.79±11.1: نمره عملکرد 1.40±14.4 و 1.26±13.6 و شرایط بهداشت محیط مطب ها 1.13±16.6 و 1.26±16 (از نمره کل 20) بود. نتیجه گیری: در تحلیل کیفی نمرات، سطح دانش و عملکرد دندانپزشکان متوسط، و شرایط بهداشت محیط مطب ها خوب ارزیابی شد. با توجه به ارتباط بین دو پارامتر میزان آگاهی و عملکرد، می توان با ارتقای آگاهی دندانپزشکان از طرق مختلف به بهبود عملکرد آنها در زمینه کنترل عفونت کمک نمود.